Tuesday, January 8, 2013

Το παλιό και το νέο

Διάβαζα την ανάρτηση σε ένα blog, όπου ο συγγραφέας αναρωτιόταν για τα παράλογα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης, που αντί να ισχυροποιούν την οικονομία την αποδυναμώνουν και εξαθλιώνουν τον κόσμο. Ειδικότερα, αναφερόταν στην επικείμενη αύξηση του ΦΠΑ  από 11% σε 23%. (εκεί να δείτε πείνα που θα πέσει). Αναρωτιότανε λοιπόν γιατί και με ποια λογική συμβαίνουν αυτά.
(το άρθρο εδώ: http://antidimos.blogspot.com/2010/07/blog-post_588.html)

Μα η κυβέρνηση θέλει να μας εξαθλιώσει οικονομικά, απαντώ εγώ, τα μέτρα της φυσικά και δεν είναι καθόλου ορθολογικά. Γι αυτό βγήκε, για να καταστρέψει τη μεσαία τάξη, να μας ταπεινώσει, να πεινάσουμε, να καταστραφούμε και να μην αντιδρούμε στο ξεπούλημα της χώρας, αρχίζοντας από OTE και ΔΕΗ και καταληγοντας στο Αιγαίο και στη Θράκη. Τα καταφέρνουν πολύ καλά μέχρι τώρα, γιατί είμαστε ζώα, ανεγκέφαλοι και ηλίθιοι.
Εδώ στο εξωτερικό είναι και πιο εύκολο να δει κανείς καθαρά τα πράγματα. Το ένιωσα ξανα το καλοκαιρι  που γύρισα Ελλάδα, ένιωσα να ξαναπνιγομαι μέσα στη νάρκωση και τη βλακεία. Κάτι έχει αυτή η χώρα και μας κοιμίζει, σα να ναι από πάνω της ένα τεράστιο βαμπίρ και να ρουφάει την ενέργεια και την ικανότητα για σκέψη των κατοίκων της. Μου έλεγε μια φίλη που γύρισε να ψηφίσει για μια θεία της που της πήγε ένα προσταυρωμένο ψηφοδέλτιο σπίτι να της το δώσει και λέω, μα καλά, γίνονται ακόμη αυτά; Πως δε γίνονται μου λέει....Αντί να τους πάρουνε με τις πέτρες, 19% ψήφισε ΠΑΣΟΚ και άλλοι τόσοι ΝΔ! Οι υπόλοιποι κοιμούνται σπίτια τους. Τη χώρα πρέπει να την πάρουμε στα χέρια μας για να σωθούμε, και αντ αυτού καθόμαστε και κοιτάμε σαν τις αγελάδες προς σφαγή.

 Όπως έγραψα στην προηγούμενη ανάρτηση, ο αγώνας θα γίνει για την Ύπαρξη, την Αξιοπρέπεια και την Ελευθερία μας. Η νέα ιδεολογία που αρχίζει και ζυμώνεται, έχει ως πυρήνες αυτές τις αξίες. Θέλει λίγο καιρό ακόμα για να αποκρυσταλλωθεί, για να επικοινωνήσουν μεταξύ τους οι φορείς της και να γιγαντωθεί. Να αποκτήσει συγκεκριμένες προτάσεις, συμβόλα, συνθήματα και ηγέτες. Να απλωθεί σε μια πλατύτερη λαϊκή βάση, και να αποτελέσει το νέο όραμα, τον κινητήριο μοχλό που θα μας βγάλει απ αυτό το τέλμα που μας βουλιάζει στον εθνικό θάνατο.
Απλά κάποιοι πρέπει να το αρχίσουν. Οι νέοι Ρηγες... Εμείς, οι bloggers, είμαστε κατά κάποιο τρόπο οι Ρηγες αυτοί, μόνο που ο λόγος μας πρεπει εκτός από το δύκτιο να βγει και ν απλωθεί και στους δρόμους. Να γίνει η καλημέρα και η καληνύχτα του κόσμου, η κουβέντα πάνω απ τον καφέ και ο λόγος που αργούμε να πάμε στη δουλειά. Να γίνει η ζύμωση του στα μυαλά των ανθρώπων. Θα υπάρξουν απώλειες, το σύστημα θα αντιδράσει, θα υπάρξει βία. Δεν θα αφήσουν τους υπονομευτές τους να δρουνε ανενόχλητοι. Δεν θα παραδώσουν τα όπλα έτσι απλά.

Και ύστερα χρειάζονται οι καπετάνιοι. Αυτοί που θα δώσουν το παράδειγμα.
Ποιοι είναι οι γεναίοι που θα βγάλουν ξανά, κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, μόνοι ενάντια σε χιλιάδες το φίδι απ την τρύπα; Που είναι αυτοί, αυτή η χούφτα τα παλικάρια, οι γιοι του τόπου, που θα σηκώσουν μπαϊράκι και κεφάλι και χέρι ξανά; Ποιοι θα πάρουνε τη  μοίρα μας στα χέρια τους, αφού είμασταν ανίκανοι να τη διαχειριστούμε μόνοι μας, για να τη σώσουν; Ποιοι να ναι αυτοί, και τι αίσθημα ευθύνης θα κουβαλάνε στους ώμους, και ποια φωτιά στα μάτια, και τι θα χουν πάνω οι σημαίες τους; Αυτό μένει να το δούμε... 

Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των όρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες
Κωνσταντίνος Καβάφης

Κι όμως να κι οι ανδρειωμένοι, τα φτερά ανοίξαν, στις κερκόπορτες μπροστά σταθήκαν και βροντοφώναξαν ξανά: Μολών Λαβέ!
Χρήστος Μαυράκης, Θεόδωρος Δουλάμης, Γιώργος Λεκάκης 

Friday, August 10, 2012

Έτσι, για πλάκα

Μερικές φωτογραφίες από τους δρόμους της βόρειας πόλης μου.
Κανόνες:
α) Παρουσιάζω μόνο ταμπελες και επιγραφές που υπάρχουν στο δρόμο, όχι κείμενα, και
β) παρουσιάζω την κάθε ρίζα μόνο μια φορά (εκτός και αν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος) ακόμα κι αν τη δω κάπου άλλου σε διαφορετική επιγραφή. Π.χ.: για το psychoterapeutisk και terapi η ρίζα είναι η θεραπεία, οπότε θα παρουσιάσω μόνο μια από τις δύο.
Θα εμπλουτίζω την ανάρτηση ενώ θα βρίσκω περισσότερο υλικό!


Optiker, από το οπτικός

Apoteket, από το αποθήκη. Στη γλώσσα τους θα πει φαρμακείο






 
Teologiske, από το θεολογικός (θεός + λόγος)
Foto, από το φως
Museum, από το Μουσείο, δηλαδή χώρος αφιερωμένος στις Μούσες

Elektrik, από το ηλεκτρικός (ήλεκτρο = κεχριμπάρι. Το κεχριμπάρι όταν το τρίβεις ηλεκτρίζεται)
Musik, από το μουσική
Katalog, από το κατάλογος (κατά + λόγος)
 Klinik, από το κλινική (κλίνη = κρεβάτι)
Psykiatri, από το ψυχιατρική (ψυχή + ιατρική)
Athlete, από το αθλητής, αυτός δηλαδή που κάνει άθλους
Eclipse, από το έκλειψη(εκ + λείπω)   
Cinema, από το κίνηση


Mastodonter, από το μαστοδόντο (μαστός και δόντι).
Αυτό ήτανε και το ρομπότ του Jack, του Μαύρου Ρέιντζερ στο Power Rangers, για όσους θυμούνται :D
Indonesisk, από το Ινδονησιακός (Ινδία + νήσος)
Lesbian, από το λεσβία (Δηλαδή από ένα άλλο νησί, τη Λέσβο, από όπου ήταν η ομοφυλόφιλη ποιήτρια Σαπφώ, και έτσι έμεινε ο χαρακτηρισμός. Πράγμα καλό για τον τουρισμό στο νησί απ ότι έχω ακούσει, γιατί το επιλέγουν πολλές λεσβίες για της διακοπές τους)



Planet, από το πλάνητας (αντίθετα με τη συντριπτική πλειοψηφία των άστρων που λόγω της περιστροφής της γης φαίνονταν να έχουν καθορισμένη πορεία από ανατολικά προς τα δυτικά στο νυχτερινό ουρανό, ορισμένα φαίνονταν να έχουν ακαθόριστη πορεία. Αυτό γιατί ήταν σώματα που περιστρέφονταν γύρω από τον ήλιο. Αυτά τα "άστρα" ονομάστηκαν πλάνητες αστέρες. Η σημερινή χρήση της λέξης χρονολογείται από το 1640)


iPhone, από το φωνή
Gigantisk, από το γιγάντιο
Politik, από το πολιτικός (αυτός που έχει σχέση με την πόλη)  
Omega, φυσικά το ωμέγα (o + μέγα, γιατί ήτανε μακρό o, δηλαδή προφερότανε περισότερη ώρα από ένα απλό ο)


Synfoni, από το συμφωνία (συν + φωνή)

Centrum, από το κέντρο, που αρχικά σήμαινε μικρό αιχμηρό σημείο. Εξ ου και κεντρί, κεντάω
Android, από το ανδροειδές (άνδρας + είδος).
Το 1977 ο Lucas το έκοψε σε droid για το Star Wars του. Μάλιστα έχει και το copyright! Για να το χρησιμοποιήσει στη διαφήμιση που βλέπετε, η Motorola πλήρωσε άγνωστο πόσο χρημάτων...
Kassandra, από την Ομηρική προφήτισσα
Emporio, από το εμπόριο φυσικά (εν + πόρος). Η λέξη δηλώνει ειδικότερα το πέρασμα αγαθών διαμέσου θαλάσσιων περασμάτων (πόροων).
Απ όσο ξέρω, μια αποικία Εμπόριο βρισκότανε στη σημερινή Κροατία, και άλλη μια στην Ισπανία. Λογικά θα υπήρχαν κι άλλες.
Sympatisk, από το συμπαθητικός (συν + πάθος). Πάθος στα αρχαία ελληνικά σήμαινε αίσθημα και η λέξη σήμαινε αυτόν που συμμετέχει στο συναίσθημα του άλλου.
Στα νέα ελληνικά κατέληξε να σημαίνει αγαπητός, αλλά στις άλλες γλώσσες το χρησιμοποιούν με το ετυμολογικό του νόημα. Όπως εδώ που όπως λένε ψάχνουνε για ψυχοπονιάριδες να διαχειρίζονται τα λεφτά τον συνταξιούχων


Musikteatret, από το μουσική και θέατρο

Photografika, από το φωτογραφικός (φως + γραφή)
Psykoterapeutisk, από το ψυχοθεραπευτικός (ψυχή + θεραπεία)  

School, από το σχολείο. Σχολή στα αρχαία σήμαινε ανάπαυση. Πως λέμε σήμερα "γιορτές και σχόλες" ή σχολάω. Εξού και το α-σχολία, δηλαδή όταν δεν έχουμε σχολή, όταν κάνουμε κάτι.Αρχικά δηλαδή σχολείο σήμαινε το μέρος που αράζουμε χαλαροί και λιαζόμαστε τεμπελιαζοντας. Οι σημερινοί μαθητές και φοιτητές διατηρούν το νόημα ανόθευτο, μπράβο παιδιά!
  

Academic, από το ακαδημαϊκός. Ο Ακάδημος ήταν αρχαίος αττικός ήρωας από τον οποίο και πήρε το όνομά του το αρχαίο προάστιο της Αθήνας Ακαδημεία. Εκεί έφτιαξε και ο Πλάτωνας τη φιλοσοφική σχολή του, και έτσι έμεινε να ονομάζονται τέτοια ιδρύματα Ακαδημίες. Φυσικά τα σκατά που μας μαθαίνουν στο Copenhagen Business School καμία σχέση δεν έχουν με τα άκρως ενδιαφέροντα που δίδασκε ο Πλάτωνας.


Hydrotec, από το ύδωρ + τεχνολογία. Είναι χαζό να κόβουνε στη μέση λέξεις που δεν ξέρουν το νοημα τους. Hydrotechnology θα έπρεπε να το χαν αφήσει, αφού Tec στις γλώσσες τους δεν πάει να πει τίποτα. Αυτά παθαίνεις άμα δεν έχεις γλώσσα δική σου ικανή να παράγει νοήματα. Τα κανείς μαντάρα

 
Organic, από το οργανικός

Plastic, από το πλαστικός αυτός μου μπορεί να πλαστεί. Άρα το πλάσμα είναι αυτό που πλάστηκε.




Novozyme, από το ζύμη. To Novo είναι λατινικό και θα πει νέο. Novozymes θα πει δηλαδή καινούργια ζύμη. Η εταιρία ασχολείται με τα ένζυμα και όχι με της ζύμες. Eνώ κι αυτοί θέλανε απλά να παίξουνε με τη λέξη, καταλήξανε να τα κάνουνε μαντάρα.


Gymnasium, από το γυμνάσιο, δηλαδή τη γυμνή άσκηση. Εξ ου και τα γυμνάσια ως καψόνια: "μου έκανε γυμνάσια". Τελικά σήμαινε καί το μέρος όπου συνέβαινε αυτή η άσκηση. Τα γυμνάσια ήταν μέρη και πνευματικής άσκησης, και πολλά από αυτά είχαν και βιλιοθήκες



Metropolitan, από το μητροπολιτικός (μητέρα + πόλη). Μητρόπολη σημαίνει τη μητρική πόλη, που ιδρύει αποικίες. Αργότερα, σήμαινε την έδρα ενός επισκόπου και τη μεγάλη πόλη. Φαντάζομαι πως οι περισσότεροι ξένοι σήμερα πιστεύουν ότι σημαίνει την πόλη που έχει μετρό...



Telefon, από το τηλέφωνο (τηλέ + φωνή)







Friday, February 10, 2012

Λιοπύρι


Εκεί στην κάψα, τη δίψα, το πύρρωμα, φουντώνεις πυρκαγιά όπου κοιτάς κι αγγίζεις....

Είχα υποσχεθεί ένα άρθρο που θα εξηγούσα τι εννοώ με τον όρο Μεγάλο Λιοπύρι.
Πολλά χρόνια πριν, είχα διαβάσει στο περιοδικό Strange ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, που παρουσίαζε μια σχετικά άγνωστη θεωρία: το πώς η συμπεριφορά του ήλιου, ο οποίος παρουσιάζει 11ετείς περίπου κύκλους δραστηριότητας, μπορεί να επηρεάζει την συμπεριφορά των ανθρώπων.
Γενικά η θεωρία αυτή λέει πως όταν ο ήλιος βρίσκεται στο ζενίθ τις δραστηριότητας του, δηλαδή έχουμε πολλές ηλιακές εκρήξεις, τότε οι άνθρωποι είναι πιο παραγωγικοί, ευερέθιστοι, ανυπάκουοι και δραστήριοι, ενώ όταν είναι στο vαδίρ του, το αντίθετο.
Μου είχε κάνει τόσο εντύπωση που παρόλο που δεν ξαναδιάβασα η ξανάκουσα τίποτε σχετικό μ αυτό το θέμα από τότε, μου είχε μείνει στο μυαλό. 
 
Προχτές σκεφτόμουνα διάφορα πράγματα που είναι στο μυαλό μου συχνά τελευταία: την κρίση που μας χτύπησε, την τωρινή κατάσταση στην Ελλάδα, και την τόσο έκδηλη έλλειψη πρωτοβουλίας και δράσης και κάπως μου ρθε να ξανακοιτάξω αυτή τη θεωρία και να δω αν βρισκόμαστε σε περίοδο ζενίθ η vαδίρ. Σκέφτηκα πως αν η θεωρία ισχύει, τότε το πιθανότερο είναι να μαστε στο vαδίρ, και βασικά το ψιλοπερίμενα....
Στη συνέχειά, του άρθρου, θα εξηγήσω εν συντομία τι είναι οι ηλιακές εκρήξεις και ποίες οι μέχρι τώρα γνωστές και παραδεκτές αλλά και οι άλλες πιθανές συνέπειες τους. Ύστερα θα δούμε πως οι ηλιακές εκρήξεις εμφανίζονται σε κύκλους ηλιακής δραστηριότητας, και θα παρουσιάσω την θεωρία του Tchijevsky, η οποία συνδέει τους ηλιακούς αυτούς κύκλους με την κοινωνική αναταραχή. Στη συνέχειά θα κάνουμε μερικές σκέψεις πάνω στην παγκόσμια και ελληνική πραγματικότητα και το μέλλον μας. Το ταξίδι προβλέπεται συναρπαστικό, οποτε πάρτε θέσεις!

Λοιπόν, μερικές πληροφορίες για το φαινόμενο των ηλιακών εκρήξεων:


Η ηλιακή δραστηριότητα μετριέται παρατηρώντας τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων που εμφανίζονται στην επιφάνεια του ήλιου. Οι ηλιακές κηλίδες είναι ηλιακές εκρήξεις οι οποίες εμφανίζονται σαν μαύρα σημεία στην επιφάνεια του ήλιου. Κατά τη διάρκεια αυτών των εκρήξεων, υπεριώδης ακτινοβολία, ηλεκτρομαγνητικά κύματα και ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια, εκτοξεύονται στο ηλιακό σύστημα και φτάνουν τη Γη. Αυτός ο βομβαρδισμός θα μας εψηνε σαν παϊδάκια στη σχάρα αν δεν μας προστάτευαν η ατμόσφαιρα και το μαγνητικό πεδίο της Γης, το οποίο απωθεί τα περισσότερα σωματίδια σε μια κυκλική πορεία μακριά από μας. Ακόμα κι έτσι, οι ηλιακές αυτές καταιγίδες προκαλούν μαγνητικές διαταραχές, το Βόρειο Σέλας, αλλαγές στην ατμοσφαιρική πίεση και τον ατμοσφαιρικό ηλεκτρισμό.
Επίσης αυξάνουv τον αριθμό των κυκλώνων και των σεισμών. Κατά καιρούς, ηλιακές εκρήξεις έχουν καταστρέψει δορυφόρους και τηλεφωνικά και ηλεκτροδοτικά δίκτυα.
Ένα παράδειγμα από την ιστοσελίδα της NASA(η μετάφραση δική μου):

Η ηλιακή καταιγίδα του 1859, που έγινε γνωστή ως Carrington Event από τον αστρονόμο Richard Carrington ο οποίος παρατήρησε την ηλιακή έκρηξη, κατέστρεψε καλώδια, έβαλε φωτιά σε τηλεγραφικές εγκαταστάσεις και δημιούργησε Βόρειο Σέλας τόσο ισχυρό που οι άνθρωποι μπορούσαν να διαβάσουν εφημερίδες κάτω από το πράσινο και κόκκινο φως του. Μια πρόσφατη έκθεση τις Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (τις Αμερικής) βρήκε πως εάν μια παρόμοια καταιγίδα συνέβαινε σήμερα θα προκαλούσε 1 με 2 τρισεκατομμύρια δολάρια σε υλικές ζημιές και θα απαιτούσε 4 με 10 χρόνια για την επιστροφή στην προηγούμενη κατάστασηi.

Επίσης αυτός ο 11ετής κύκλος επηρεάζει την έμβια ζωή. Αυτό είναι εμφανές στα δέντρα όπου μελέτες έχουν δείξει ότι κάθε 11 χρόνια περίπου, το ετήσιο δακτυλίδι των κορμών των δέντρων αυξάνεται περισσότερο από τις άλλες χρονιέςiiiii. Μέχρι τώρα η επιστημονική έρευνα πάνω στην ανθρώπινη ευαισθησία στις ηλιακές εκρήξεις μάλλον δεν έχει προχωρήσει όσο θα πρεπε. Πολλές μελέτες όμως συνδέουν την υπεριώδη ακτινοβολία και τις αλλαγές στο μαγνητικό πεδίο με τα αυξημένα επίπεδα μεταβολισμού, και πολλές μελέτες υποστηρίζουν πως μια αύξηση στα αρνητικά ιόντα μας κάνει πιο ενεργητικούςiv. Επίσης είναι γνωστό πως το σώμα όλων των έμβιων όντων περιβάλλεται από μαγνητικό πεδίο, ακριβώς όπως περιβάλλεται και η Γη από το δικό της, έτσι οι ηλιακές εκρήξεις το επηρεάζουν όπως επηρεάζουν και της Γης. Επίσης αυξήσεις στις εισαγωγές σε ψυχιατρικές κλινικές, και στα οδικά και εργατικά ατυχήματα έχουν συνδεθεί με την παρουσία ηλιακών εκρήξεων με πειραματικές μελέτεςv.
Αυτά τα λίγα για τις ηλιακές εκρήξεις και τις διάφορές (γενικώς παραδεκτές και μη) επιπτώσεις τους.

Οι ηλιακές εκρήξεις τώρα, ακολουθούν ένα κύκλο αυξανόμενης και μειούμενης εμφάνισης. Το γεγονός ότι η ηλιακή δραστηριότητα ακολουθεί έναν 11ετή (περίπου) κύκλο έγινε πρώτα αντιληπτό το 1750, όταν οι αστρονόμοι άρχισαν να φτιάχνουν τα πρώτα διαγράμματα με τον αριθμό εμφανίσεων τον ηλιακών κηλίδων. Κατόπιν τα στοιχεία για τα προηγούμενα χρόνια, έως και την αρχαία εποχήvi, συγκεντρώθηκαν και αναπαραστάθηκαν σε διάγραμμα κι αυτά. Να ένα τέτοιο διάγραμμα:
Εκ πρώτης όψης φαίνονται να ακολουθούν μια εύκολα προβλέψιμη συμπεριφορά, αλλά το να προβλέψει κανείς με ακρίβεια τις "κορυφές" και τις "πεδιάδες" είναι για την ώρα αδύνατο. Μερικές κορυφές είναι ψηλές, άλλες χαμηλές. Οι πεδιάδες είναι συνήθως σύντομες, και διαρκούν λίγα χρόνια, αλλά μερικές φορές επιμένουν για περισσότερο, όπως στον δέκατο έβδομο αιώνα όπου ο ήλιος πέρασε μια περίοδο 70 χρόνων με ελάχιστες ηλιακές εκρήξεις,το Maunder Minimum, που ακόμη προβληματίζει τους επιστήμονες. Το Maunder Minimum φαίνεται στο παραπάνω διάγραμμα, και χαρακτηρίστηκε από ασυνήθιστα βαρείς και μακρείς χειμώνες και μάλιστα ονομάστηκε "Μικρή Εποχή των Παγετώνων". Ο περσινός ασυνήθιστα βαρύς χειμώνας τις Βόρειας Ευρώπης πιστεύεται από μερικούς πως σχετίζεται με το επίσης ασυνήθιστα χαμηλό του ηλιακού κύκλου, χαμηλότερο από οτιδήποτε είδαμε τον περασμένο αιώναvii.

Γενικά, δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια, αλλά μπορούμε να ξέρουμε μόνο ότι οι ηλιακές εκρήξεις ακολουθούν αυτή τη γενική πορεία του 11έτους κύκλου. Για παράδειγμα ο κύκλος που μόλις πέρασε, ο 23ος τον αριθμό (αρχίζοντας από το 1755), είχε προβλεφθεί το 2007 να παρουσιάσει το vαδίρ του τον Μάρτη του 2008viii, αλλά τους τα χάλασε και όπως είπαμε πιο πάνω και ήταν πιο παρατεταμένο και χαμηλό απ ότι αναμενόταν. Ο 24ος κύκλος άρχισε σιγά σιγά τον Αύγουστο του 2009 και προβλέπεται να είναι πιο ήπιος από τους προηγούμενους. Αναμένεται να φτάσει στο αποκορύφωμα του τον Ιούνιο (άλλοι λένε Μάιο) του 2013 με ένα κάτω του μέσου όρου αριθμό εκρήξεων, το κατώτερο που έχουμε δει από το 1928ix.


Τώρα, μειωμένος αριθμός εκρήξεων δεν σημαίνει ότι θα έχουν και μειωμένη ένταση. Απλά θα είναι λιγότερες στον αριθμό. Η ένταση της κάθε ηλιακής έκρηξης μπορεί να είναι ακραία, ακόμη
και αν υπάρχει μικρός αριθμός συνολικόν εκρήξεων σε ένα δεδομένο κύκλοx.
"Είναι πειρασμός να περιγράψει κανείς έναν κύκλο ως αδύναμο ή ήπιο, αλλά αυτό μπορεί να δώσει λάθος εντυπώσεις. Ακόμα και ένας κάτω του μετρίου κύκλος είναι ικανός να παράξει πολύ άσχημο διαστημικό καιρό. Η μεγάλη γεωμαγνητική καταιγίδα του 1859 για παράδειγμα, συνέβη κατά τη διάρκεια ενός ηλιακού κύκλου περίπου του ίδιου μεγέθους με αυτόν που προβλέπουμε για το 2013xi"
Doug Biesecker, 
πρόεδρος της NOAA Space Weather Prediction Center (National Oceanic and Atmospheric Administration )

Μάλιστα.Πάμε τώρα στο ζουμί της υπόθεσης:
Η θεωρία της σύνδεσης των ηλιακών εκρήξεων με την ανθρώπινη συμπεριφορά μας πάει πίσω στο 1916 και στον Alexander Tchijevsky, ένα Ρώσο καθηγητή Αστρονομίας και Βιοφυσικής. Αυτός λοιπόν, συνεχίζοντας τις σπουδές του στο μέτωπο κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου, παρατήρησε πως γίνονταν ιδιαίτερα σκληρές μάχες μετά από κάθε ηλιακή έκρηξη κατά τη διάρκεια του ηλιακού ζενίθ του 1916-17. Για να τεστάρει την υπόθεση ότι τα δυο αυτά φαινόμενα συνδέονταν, μελέτησε την ιστορία 72 χωρών από το 500 π.χ. έως το 1922 και σημείωσε τα γεγονότα που φανέρωναν κοινωνική αναταραχή, όπως πόλεμοι, επαναστάσεις, εξεγέρσεις, αποστολές, μεταναστεύσεις, καθώς και τον αριθμό των συμμετεχόντων. Βρήκε λοιπόν ότι το 80% τον πιο σημαντικών γεγονότων συνέβη κατά τη διάρκεια των 5 χρόνων γύρω από το ζενίθ των ηλιακών κύκλων. Με βάση αυτά τα στοιχεία ο Tchijevsky χώρισε τον 11έτη κύκλο σε 4 κοινωνικές περιόδους:

  • Περίοδος 1 (Περίπου 3 χρόνια, ελάχιστη ηλιακή δραστηριότητα): Ειρήνη, έλλειψη ενότητας στις μάζες, εκλογή συντηρητικών, αυταρχική μειοψηφική εξουσία  
  • Περίοδος 2 (Περίπου 2 χρόνια, αυξανόμενη ηλιακή δραστηριότητα): Αυξημένη ευερεθιστότητα στις μάζες, νέοι ηγέτες εμφανίζονται, νέες ιδέες και αμφισβήτηση των ελίτ
  • Περίοδος 3 (Περίπου 3 χρόνια, μέγιστη ηλιακή δραστηριότητα): Μέγιστη ευερεθιστότητα τον μαζών, εκλογή φιλελεύθερων κυβερνήσεων, μαζικές διαδηλώσεις, εξεγέρσεις, επαναστάσεις, πόλεμοι και επίλυση των πιο πιεστικών θεμάτων .
  • Περίοδος 4 (Περίπου 3 χρόνια, μειούμενη ηλίακη δραστηριότητα): Πτώση της ευερεθιστότητας, οι μάζες γίνονται απαθείς, επιδιώκουν την ειρήνη. 
  
Ο Tchijevsky δεν πίστευε ότι οι ηλιακές εκρήξεις είναι οι αιτία τις δυσαρέσκειες τον μαζών, αλλά ότι είναι οι “πυροκροτητές” που κάνουν την ήδη υπάρχουσα δυσφορία να εκραγεί. Δυσφορία που πολύ συχνά διοχετευόταν από τους ηγέτες τους σε πολέμους. Τη μηχανιστική κοσμοθεωρία του την εκφράζει πολύ ποιητικά εδώ:

 Η ζωή είναι ένα φαινόμενο. Η δημιουργία της οφείλεται στην επίδραση των δυνάμεων του Σύμπαντος σε έναν παθητικό υποκείμενο. Ζει λόγω των δυνάμεων αυτών, κάθε ταλάντωση των οργανικών παλμών είναι συντονισμένη με την κοσμική καρδιά σε ένα μεγαλοπρεπές σύνολο από νεφελώματα, αστέρια, τον ήλιο και τον πλανήτη.
Alexander L. Tchijevsky

Ένα πολύ ενδιαφέρον site είναι το http://www.carolmoore.net όπου η δημιουργός παρουσιάζει μια λίστα με γεγονότα που συνέβησαν κατά περιόδους ηλιακού ζενίθ ανά περιόδους όπως τις όρισε ο Tchijevsky (1,2,3 και 4) . Κάτω απ αυτό το πρίσμα, πιο ενδιαφέρουσα είναι η ενότητα που παρουσιάζει αναλυτικά τα γεγονότα του προηγούμενου ηλιακού κύκλου και που πραγματικά φαίνεται να υπάρχει μια ταύτιση. Εδώ σας καλώ να συνεισφέρετε τη μνήμη και τη δημιουργική σας κριτική για να δούμε κατά πόσο αυτός ο πίνακας στέκει, ή αν η δημιουργός απλά βλέπει αυτά που θέλει να δει..

Ίσως και να ναι αντικειμενικές οι παρατηρήσεις όμως, γιατί υπάρχουν κι άλλα στοιχεία. Τις μελέτες αυτού του Ρώσου τυπά, που παρεμπιπτόντως, έκανε 30 χρόνια Σοβιετική φυλακή, γιατί ανέφερε ότι η Ρωσική Επανάσταση συνέβη κατά τη διάρκεια του ζενίθ του 1917, και άρα η θεωρία του αμφισβητούσε τις κοινωνικές θεωρίες του Marx, συνέχισαν δυο Αμερικανοί. Ένας ιστορικός, ο Raymond Wheeler κι ένας οικονομολόγος, ο Edward Dewey, αυθεντία και τρελαμένος με τους οποιασδήποτε μορφής κύκλους, δηλαδή γεγονότα που παρουσιάζουν κυκλικότητα εμφάνισης. Αυτοί οι δυο λοιπόν, κατασκεύασαν ένα πίνακα με την ένταση τών διαφόρων μαχών.

Δυο από τους πιο εμφανείς κύκλους που βρέθηκαν ήταν ένας κύκλος 9,6 χρόνών και ένας κύκλος 11,24 χρόνών, και οι δυο πολύ κοντά στον περίπου 11ετή κύκλο του ήλιου.Ύστερα συνέκριναν τον πίνακα με τον πίνακα τών ηλιακών κύκλων. Η ακμή τον πολεμικών δραστηριοτήτων φαίνεται να συγκεντρώνεται γύρω από ένα η δυο χρόνια ηλιακών ζενίθ, και μια πτώση τον εχθροπραξιών μέσα σε ένα η δυο χρόνια ηλιακού vαδίρ. Ο Deleay έγραψε πάνω σε αυτό:

Είναι αδιανόητο ο κύκλος του πολέμου, ο οποίος έχει επαναληφθεί με τόση κανονικότητα, και έχει συνεχίσει για περίπου 2.500 χρόνια, να μπορεί να είναι το αποτέλεσμα οτιδήποτε αλλού εκτός μιας εξωτερικής αιτίας.”


Κάτι επίσης πολύ ενδιαφέρον, αν και λίγο έξω από το ενδιαφέρον του άρθρου, είναι οι μελέτες που δείχνουν το συσχετισμό ηλιακών vαδίρ και πανδημιών. Κάθε πανδημία ελονοσίας αφότου άρχισε η καταγραφή τον ηλιακών κηλίδων συνέβη σε περίοδο vαδίρ. Σε περιόδους vαδίρ συνέβησαν επίσης και οι πανδημίες την Βουβωνικής πανώλης. Μια ανάλυση και εξήγηση τον αιτιών είναι στο αρθρο του James A. Marusek, Πυρηνικού Φυσικού και Μηχανικού του Αμερικανικού Ναυτικού: "Solar Grand Μήνυμα Threat Analysisxii". Πολλές επίσης ενδιαφέροντες μελέτες που συνδέουν τον ηλιακό κύκλο με διάφορα φαινόμενα βρίσκονται στο τέλος του άρθρου εδώ: http://halswanson.com/featured/excitability/

Μέχρι εδώ όλα καλά κι άγια. Έχουμε μια θεωρία που έχει καλές πιθανότητες να ισχύει (μου φαίνεται λογικό η υπεριώδης ακτινοβολία, τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια που μας χτυπάνε περιοδικά να έχουν επιπτώσεις στη βιολογία και την εσωτερική χημεία και άρα τη συμπεριφορά μας) και εφόσον είναι ένα φυσικό φαινόμενο δεν υπάρχει και τίποτα παραπάνω να πούμε...

'H υπάρχει; 
 
Αν ήμουνα ένα μεγαλολαμόγιο του παγκόσμιου γίγνεσθαι, και αν είχα μεθοδεύσει μια μεγάλη χαστούκα για τα ανά τον κόσμο ανθρωπάκια, δε θα θελα να βρω τρόπους να μικρύνω όσο το δυνατόν την αντίδραση τους;
Αμέ. Και θα το κάνα με διάφορους τρόπους:
Θα έλεγχα τις πληροφορίες που φτάνουν στ αφτιά τους, θα δημιουργούσα κλίμα φόβου, θα έσπερνα σύνχυση στον κοσμάκη για το ποιος φταίει και θα τους κατεύθυνα σε λάθος στόχους και διάφορες τέτοιες παλιές και δοκιμασμένες εξυπνάδες.
Αλλά οι αρχιμαφιόζοι έχουνε και εμπειρία αιώνων, και όλη την επιστημονική γνώση που χρειάζονται, και αν ίσχυε κάτι τέτοιο, δεν πρόκειται να ξέφευγε απ τα σαυρίσια μάτια κι αφτιά τους. Κι εφόσον είχανε σκοπό να μας νοκαουτάρουν μαζικά, δε θα συνέφερε να το κάνουνε σε μια περίοδο που είμαστε σχετικά down και δε θα αντιδρούσαμε και πολύ δυναμικά; Και έτσι θα χαν και όλο το χρόνο να σταθεροποιήσουν την κατάσταση μέχρι ο ήλιος να φτάσει στο ζενίθ του και να γίνουμε “ενοχλητικοί” ξανά.

Όπως και έγινε! Η κρίση έγινε κατά την περίοδο της πτώσης της ηλιακής δραστηριότητας, όταν ήταν στα πολύ κάτω της, το 2006, με την πτώση της ρευστότητας τον Αμερικανικών τραπεζών και επιδεινώθηκε σαν ντόμινο ενώ ο κύκλος βρισκότανε στο πάτο του, το 2008-2009. Αυτή είναι και η περίοδος που πάρθηκαν και όλα τα εξευτελιστικά για τους ανά τον κόσμο λαούς μέτρα για την “διάσωση τον τραπεζών”, τις αναστολές αυξήσεων στους μισθούς κτλ. 
Και πάμε τώρα και στην Ελλάδα (και σειρά έχουνε απ ότι βλέπουμε η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, κτλ). Κατάφεραν και μας πέρασαν, εν μια νυκτί, μυστικά και άνανδρα, σαν τα ποντίκια, όλα αυτά τα σιχαμερά τους μέτρα, το ΔΝΤ και τη νέα κατοχή, και οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν τι συνέβη! Έγιναν διαδηλώσεις, έγιναν επεισόδια, αλλά δεν είχαν καμιά σχέση μ αυτό που θα πρέπε να χε γίνει λογικά, σωστά;

Αυτή την έλλειψη όρεξης για δράση τη νιώθω,και όχι μόνο εγώ, όταν συζητώ με φίλους, και τους ρωτώ να δω πως βλέπουν κι αυτοί τα πράγματα, αν υπάρχει ελπίδα για αλλαγή, για κάτι νέο, αν κάτι μαγειρεύεται σιγά σιγά (εγώ τουλάχιστον κάτι μυρίζω!). Όμως οι απαντήσεις τους αναδίδουν μια νωθρότητα και μια αδράνεια, και στο τέλος ένα “ΑΝ.... βρισκόταν κάποιος να κάνει κάτι νέο, ναι, θα ακολουθούσα...”. Κανείς όμως δεν κουνάει το κουλό του για τίποτα.Οι δημοσκοπήσεις, που σιγά μην περιμέναμε τις δημοσκοπήσεις να μας το πούνε, δείχνουν πως περισσότερο από το 40% των πολιτών να λένε πως κανένα κόμμα δεν είναι άξιο να κυβερνήσει. Περισσότερο από 60% εκτιμά ότι κανένας δε μπορεί να λύσει τα προβλήματα. Περισσότερο από είναι 73% απογοητευμένοι από την κυβέρνηση. Περισσότερο από 85% από τη ΝΔ. 60% λένε η Ντόρα να μην μπει στον κόπο καν να κάνει κόμμα. (τελικά έκανε, ελπίζω να πάρει ο,τι της αξίζει η κόρη του μασόνου...). Η κατάσταση είναι εφιαλτική και για τα δυο μεγάλα κόμματα, τη στιγμή που τίποτα δεν φανερώνει ότι μπορεί να βελτιωθεί τα επόμενα χρόνια. 
Εκτός από τα κόμματα στη συνείδηση των πολιτών έχουν ξεφτιλιστεί και οι πολιτικοί. Όταν ρωτιούνται κατά πόσο πιστεύουν ότι οι πολιτικοί είναι ικανοί να δώσουν μάχη για τη σωτηρία της χώρας το 70% λέει όχι και μάλλον όχι. Χάλι μαύρο γενικά δηλαδή, όλοι για φτύσιμο, σωστά;
Σωστά. 
 
Το σύστημα είναι σάπιο, το βαρεθήκαμε σχεδόν όλοι, υπάρχει κενό μεγάλο, μα αυτό το κενό γιατί δε βρίσκεται κανείς να το καλύψει; Γιατί δεν υπάρχουν φωνές στους δρόμους για κάτι νέο;Ίσως να φταίει το ότι μόλις βγήκαμε από μια εποχή ηλιακού vαδίρ, από μια περίοδο “ειρήνης, έλλειψης ενότητας στις μάζες, εκλογής συντηρητικών, αυταρχικής μειοψηφικής εξουσίας” όπως την περιγράφει ο Tchijevsky. Γι αυτό είμαστε ακόμα ζαλισμένοι, σα ναρκωμένο που σιγά σιγά ξυπνάει και καταλαβαίνει ότι μετά την ενχείριση , αντί να του βγάλουνε τη σκωληκοειδίτιδα που του χάνε πει, του κόψανε τ αρχίδια. 
Κι εκεί είναι που βιδώνει και τον σφάζει τον αλμπάνη το γιατρό.

Όπως φαίνεται στον Πίνακα 2 ο ήλιος έχει αρχίσει ξανά και παίρνει σιγά σιγά τα πάνω του. Αυτό σημαίνει ότι θα μας λούζει με όλο και περισσότερα ηλιακά ντουζ, και κάθε τέτοιο ντουζ θα ναι και μια ευκαιρία να μπριζώνει ο κόσμος όλο και παραπάνω. Μέχρι που να φτάσουμε στο ζενίθ ξανά, και τότε από τις αλλεπάλληλες κανονιές του ήλιου, θέλουμε δε θέλουμε να ξυπνήσουμε. Να γίνει το μεγάλο Μπαμ. Όπως είπε κι ο Tchijevsky: θα είναι οι πυροκροτητές που θα κάνουν την υπάρχουσα δυσφορία να εκραγεί. Κι αυτό το ζενίθ θα έρθει Μάη-Ιούνη του 2013. 
Αυτή η περίοδος θα ναι το Μεγάλο Λιοπύρι. 
 
Τώρα, αυτό μπορεί και να γίνει οποιαδήποτε άλλη στιγμή, αλλά είναι πιο πιθανό στατιστικά και πιο συμφέρον να γίνει στο ζενίθ του ήλιου Και γιατί είναι συμφέρον; 
Πρώτον: γιατί τότε οι πολλές εκρήξεις θα κρατάνε τον κόσμο σε διαρκή αναβρασμό. 
Δεύτερον: γιατί μέχρι τότε έχουμε περίπου 2 χρόνια να οργανωθούμε. Να είμαστε προετοιμασμένοι και να οργώσουμε το έδαφος που θα πέσει ο σπορος, για να φυτρώσει γρήγορα. Και να φυτρώσει προς την σωστή κατεύθυνση. Και να γίνει γερός πριν τελειώσει το Μεγάλο Λιοπύρι, και κρυώσει ξανά ο κόσμος. Να γίνουν όλα μεθοδευμένα, με σχέδιο και πρόγραμμα.
Αλλά γι αυτό το σχέδιο θα μιλήσω στο επόμενο άρθρο μου.



"Το ζενίθ των ανθρώπινων δραστηριοτήτων σε σχέση με το ζενίθ της δραστηριότητας των ηλιακών κηλίδων, εκφράζεται με:Την διάδοση διαφορετικών δογμάτων (πολιτικών, θρησκευτικών, κ.λπ.), την εξάπλωση των αιρέσεων, των θρησκευτικών ταραχών, προσκυνημάτων.
Την εμφάνιση κοινωνικών, στρατιωτικών και θρησκευτικών ηγετών, μεταρρυθμιστών.
Την διαμόρφωση πολιτικών, στρατιωτικών, θρησκευτικών και εμπορικών εταιριών, ενώσεων, σωματείων, συλλόγων, σεχτών, ομάδων.
"
Alexander L. Tchijevsky


Είναι καλύτερο να προβλέπεις παρά να τρέχεις να προλάβεις....….

Παραπομπές:
i  http://science.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2009/29may_noaaprediction/
ii Mori, Y. (1981), Evidence of an 11-year periodicity in tree-ring series from formosa related to the sunspot cycle. International Journal of Climatology
iii Rigozo,N.R., Nordeman,D.J.R., Echer,E., Vieira,L.E.A., Echer,M.P.S., and Prestes,A.: Tree-ring width wavelet and spectral analysis of solar variability and climatic effects on a Chilean cypress during the last two and a half millennia, Clim. Past Discuss., 1, 121-135, doi:10.5194/cpd-1-121-2005, 2005
v 1963, Dr. Robert Becker
vii M Lockwood et al, Are cold winters in Europe associated withlow solar activity;, 2010 Environ

Saturday, February 4, 2012

Αύριο

Ανοίξτε τα μάτια σας, όσοι πιστεύετε ότι αύριο θα αλλάξει κάτι.
Αύριο στις κάλπες δεν θα κριθεί τίποτα. Τίποτα δεν θα κριθεί, γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση ικανή να προσφέρει όραμα, και μια διέξοδο από τη σαπίλα. Σε τοπικό επίπεδο υπάρχουν ελπιδοφόρα πρόσωπα, όπως πάντοτε άλλωστε, αλλά οι βουλευτικές εκλογές που θα πάμε σύντομα, λόγο αυτών των εκλογών,  δεν είναι ικανές να αλλάξουνε τίποτε. Δηλαδή, τίποτα προς το καλύτερο.

Τα δαγκάνια έρχονται από πιο ψηλά, από το ΔΝΤ και τους μασόνους και δε συμμαζεύεται, όλοι πιόνια, να ακολουθούν τη μόνη τους πατρίδα: το χρήμα και την εξουσία. Μη παραμυθιάζεστε, αύριο δεν θα αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο, το αντίθετο, χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα. Μας έχουνε δρομολογήσει ως το θάνατο οι δειλοί. Σε 4 χρόνια σκοπευουνε να μας εχουνε θάψει, με πασοκ ή χωρίς. Δεν αλλάζει με εκλογές το πράμα, η δημοκρατία στη σημερινή της μορφή απέτυχε, 200 χρόνια τώρα έχουμε δικτατορία και προδοσία. Αν δεν πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας, εμείς, η προτελευταία γενιά των Eλλήνων, θα σβήσουμε από το χάρτη του κόσμου. Δε μας σώζει ούτε ο Σαμαράς ούτε οι κυβερνήσεις συνεργασίας ούτε τίποτα.

Παλεύουμε για την ίδια μας την ύπαρξη πια, τα μέτρα που έχουνε δρομολογήσει για το 2011, 2012, 2013 και 2014 είναι ήδη στα χαρτιά, με υπογραφές. Και είναι 10 φορές πιο σκληρά από τα τωρινά. Πως θα ζήσουμε; Η μάλλον πως θα ζήσετε, γιατί εγώ μένω στο εξωτερικό. Η θα πεθάνετε από την πείνα, ή από σκουριασμένο μαχαίρι πεινασμένου ημεδαπού ή αλλοδαπού, ή θα γυρίσετε πίσω στα χωριά να σπέρνετε κουκιά και να πεθάνετε γιατί δε θα χετε να πάρετε φάρμακα. Εκτός κι αν μένετε στη Θράκη, οπότε θα πεθάνετε από της επιδρομές των Τούρκων που έπονται σε λίγο. Ο αγώνας είναι για τις ζωές μας, και πιστέψτε με, δε θα γίνει στις κάλπες. Θα γίνει στους δρόμους,όπως κάποτε έγινε στα βουνά και στα περάσματα.

Κάθε λαός έχει ανάγκη από ένα όραμα που θα καθοδηγεί τις πράξεις του και θα ευθυγραμμιζει το συλλογικό νου προς ένα στόχο. Αλλιώς είναι καταδικασμένος να βολοδέρνει μέσα στους τόπους και τους χρόνους, μέχρι τελικά να χαθεί. Και είμαστε πολύ κοντά σ αυτό το σημείο, γιατί κόψαμε ο,τι μας ένωνε με το παρελθόν μας. Γιατί αφεθήκαμε να ξεχάσουμε ποιοι είμαστε, παραδοθήκαμε στη "Δύση". (Στη Δύση που παρόλο που πρέσβευε πως πήρε τα ιδανικά της από τον αρχαίο ελληνικό κόσμο, καμία σχέση με αυτόν δεν είχε στην ουσία. Και έτσι τα όσα μας έμαθε, ήταν μοιραίο να ναι στραβά και λάθος. "Τέτοια ηθική εϊχετε έσεΐς καί προκοπή, τέτοιους καταντήσετε κι' εμάς τους δυστυχείς", Μακρυγιάννης)

Γι αυτό και κάθε διαμαρτυρία και "εξέγερση", παρόλο που εκφράζει αληθινή και συμπιεσμένη αγανάκτηση, όπως αυτή του 2008, είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Γιατί δεν έχει έναν κοινό και ανώτερο σκοπό, δε μοιράζεται ένα συλλογικό όραμα, δεν έχει μια τροχιά προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, ένα στόχο. Είναι απλά μια έκρηξη που απλώνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, μέχρι να εξασθενήσει πολύ γρήγορα. Γιατί κανένας δεν ξέρει τι να ζητήσει. Και από ποιόν.
Ο εχθρός δεν είναι καλά ορισμένος, οι δυνάμεις του λαού δεν είναι μετρημένες σωστά, οι μισοί τρώγονται με τους άλλους μίσους, κι οι υπόλοιποι το ίδιο. Κανιβαλισμός.

Έχουμε ανάγκη από ένα καινούργιο όραμα, μια νέα ιδεολογία. Μια ιδέα που θα συσπειρώσει γύρω της το λαό, που θα μιλάει μέσα στην καρδιά του κάθε πολίτη. Κάποτε είχαμε την Απελευθέρωση. Και κάναμε θαύματα. Μετά την μεγάλη Ιδέα. Και τα πήγαμε πολύ καλά, μέχρι το Σαγγαρειο φτάσαμε, χωρίς συμμάχους, χωρίς τίποτα. Μετά είχαμε την Αντίσταση. Εκεί κι αν κάναμε παπάδες. Τώρα, ο αγώνας θα είναι για την Ύπαρξη, την Αξιοπρέπεια και την Ελευθερία μας. Για το δικαίωμα που δεν απολαύσαμε ποτέ μέχρι τώρα, το δικαίωμα να μαστε εμείς οι αφέντες στο χώμα μας.
Για μια και μοναδική φορά οι κοινωνικές συνθήκες είναι οι σωστές. Η αγανάκτηση του κόσμου φουντώνει. Σε λίγο, μια σπίθα θα είναι ικανή να προκαλέσει πυρκαγιά. Απλά μέχρι τότε θα πρέπει να έχουμε προλάβει να μορφώσουμε Όραμα.

Αλλιώς το μέλλον φέρνει μάλλον μια ταφόπλακα που θα γράφει πάνω: "Έλληνες"

Friday, November 4, 2011

Ekei stin kapsa sti dipsa sto puroma, fountoneis pirkagia oiti

Ekei stin kapsa sti dipsa sto puroma, fountoneis pirkagia oiti koitas ki aggizeis....

Polla xronia prin, 8 peripou nomizo, eixa diavasei sto periodiko STRANGE ena poli endiaferon arthro, pou parousiaze mia sxetika agnosti theoria: to pos i simperifora tou Iliou, o opoios parousazei 11eteis peripou kiklous drastiriotitas, mporei na epireazei tin simparifora ton anthropon. 
Genika i theoria afti leei pos otan o ilos vrisketai sto ζενίθ tis drastiriotitas tou, diladi exoume polles iliakes ekrikseis, tote oi anthropoi einai pio paragogikoi, eueraithistoi, anipakouoi kai drastirioi, eno otan einai sto vαδίρ tou, to antitheto.
Mou eixe kanei toso entiposi pou parolo pou den ksanadiavasa i ksanakousa tipote sxetiko m afto to thema apo tote, mou eixe meinei sto mialo.
Proxtes skeftomouna diafora pragmata pou einai sto mialo mou sixna teleutaia : tin krisi pou mas xtipise, tin torini katastasi stin Ellada, kai tin toso ekdili elleipsi protovoulias kai drasis kai kapos mou rhte na ksanakoitakso afti ti theoria kai na do an vriskomaste se periodo ζενίθ i vαδίρ. Skeftika pos an i theoria isxiei, tote to pithanotero einai na maste sto vαδίρ, kai vasika to psiloperimena....
Sti sinexeia, ttou arthrou, tha eksigiso en sintomia ti einai oi iliakes ekrikseis kai poies oi mexri tora gnostes kai paradektes alla kai alles pithanes sinepeies tous. Istera tha doume pos oi iliakes ekrikseis emfanizontai se kiklous iliakis drastiriotitas, kai tha parousiaso tin theoria tou Tchijevsky, i opoia sindeei tous iliakous aftous kiklous me tin koinoniki anataraxi. Sti sinexeia tha











Loipon, merikes plirofories gia to fainomaino ton iliakon ekrikseon:

I iliaki drastiriotita metrietai paratirontas ton arithmo ton iliakon kilidon pou emfanizontai stin epifaneia tou iliou. Oi iliakes kilides einai iliakes ekrikseis, merikes fores 50.000 milia se mikos, oi opoies emfanizontai san maura simeia stin epifaneia tou iliou. Kata ti diarkeia afton ton ekrikseon, iperiodis aktinovolia, ilektromagnitika kimata kai ilektrika fortismena somatidia, ektokseuontai sto iliako sistima kai ftanoun ti gi seperipou mia mera. Aftos o vomvardismos tis gis tha mas ekaige san karvouna ean den mas prostateuan i atmosfaira kai to magnitiko pedio tis Gis, to opoio apothei ta perissotera somatidia se mia kiliki poreia makria apo mas. Akoma ki etsi, oi iliakes aftes kataigides prokaloun magnitikes diataraxes, to voreio selas, allages stin atmosfairiki piesi kai ton atmosfairiko ilektrismo.(thetiko kai anritiko ionismo)
Episis auksanei ton arithmo ton kuklonon kai ton seismon. Kata kairous, iliakes ekrikseis exoun katastrepsei doriforous, kai tilefonika kai ilektrodotika diktia.
Ena paradeigma apo tin istoselida tis NASA(i metafrasi diki mou):

"I iliaki kataigida tou 1859 pou egine gnosti os "Carrington Event" apo ton astronomo Richard Carrington o opoios paratirise tin instignating iliaki ekriksi, katestrepse kalodia, evale fotia se tilegrafikes egkatastaseis kai dimiourgise Voreio Selas toso isxiro pou oi anthropoi mporousan na diavasoun efimerides kato apo to prassino kai kokkino fos tou. Mia prosfati ekthesi tis Ethnikis Akadimias Epistimon (tis Amerikis) vrike pos ean mia paromoia kataigida sinevaine simera tha prokalouse 1 me 2 trisekatommiria dollaria se ilikes zimies kai tha apaitouse 4 me 10 xronia gia tin epistrofi stin proigoumeni katastasi. (http://science.nasa.gov/science-news/science-at-nasa/2009/29may_noaaprediction/)
Episis aftos o 11etis kiklos epirreazei tin emvia zoi, toulaxiston einai emfanes sta dentra opou polles meletes exoun deiksei oti kathe 11 xronia peripou, to etisio daktilidi ton kormon ton dentron auksanetai perissotero apo tis alles xronies. (Mori, Y. (1981), Evidence of an 11-year periodicity in tree-ring series from formosa related to the sunspot cycle. International Journal of Climatology, 1: 345–353. doi: 10.1002/joc.3370010407 , Rigozo,N.R., Nordeman,D.J.R., Echer,E., Vieira,L.E.A., Echer,M.P.S., and Prestes,A.: Tree-ring width wavelet and spectral analysis of solar variability and climatic effects on a Chilean cypress during the last two and a half millennia, Clim. Past Discuss., 1, 121-135, doi:10.5194/cpd-1-121-2005, 2005)

Mexri tora i epistimoniki erevna pano stin anthropini euaisthisia stis iliakes ekrikseis mallon den exei proxorisei oso tha prepe. Polles proigoumenes meletes omos sindeoun tin iperiodi aktinovolia kai tis allages sto magnitiko pedio me ta auksimena epipeda metavolismou, kai polles meletes ipostirizoun pos mia auksisi sta arnitika ionta mas kanei poio energitikous (http://halswanson.com/featured/excitability/) . Episis einai gnosto pos to soma olon ton emvion onton perivaletai apo magnitiko pedio, akrivos opos perivalletai kai i Gi apo to diko tis, etsi oi iliakes ekrikseis to epireazoun opos epireazoun kai tis Gis. Episis auksiseis stis eisagoges se psixiatrikes klinikes, kai sta odika kai ergatika atiximata exoun sindethei me tin parousia iliakon ekrikseon me peiramatikes meletes(1963, Dr. Robert Becker)
Afta ta liga gia tis iliakes ekrikseis kai tis diafores (genikos paradektes kai mi) epiptoseis tous.



Oi iliakes ekrikseis tora, akolouthoun ena kiklo auksanomenis kai meioumenis emfanisis. To gegonos oti i iliaki drastiriotita akolouthei enan 11eti (peripou) kiklo egine prota antilipto to 1750, otan oi astronomoi arxisan na ftiaxnoun ta prota diagrammata me ton arithmo emfaniseon ton iliakon kilidon. Katopin ta stoixeia gia ta proigoumena xronia, eos kai tin arxaia epoxi (ftp://ftp.ngdc.noaa.gov/STP/SOLAR_DATA/SUNSPOT_NUMBERS/ANCIENT_DATA/Early_Reports), sigentrothikan kai anaparastathikan se diagramma ki afta. Na ena tetoio diagramma:



Ek protis opsis fainontai na akolouthoun mia eukola provlepsimi simperifora, alla to na provlepsei kaneis me akriveia tis "korifes" kai tis "pediades" einai gia tin ora adinato. Merikes korifes einai psiles, alles xamiles. Oi pediades einai sinithos sintomes, kai diarkoun liga xronia, alla merikes fores epimenoun gia perissotero, opos ston 17o aiona opou o ilios perase mia periodo 70 xronon me elaxistes iliakes ekrikseis,to Maunder Minimum, pou akomi provlimatizei tous epistimones. To Maunder Minimum fainetai sto parapano diagramma, kai xaraktiristike apo asinithista vareis kai makreis xeimones kai malista olomastike "Mikri Epoxh ton Pagetonon". O persinos asinithista varis xeimonas tis Voreias Evropis pistevetai apo merikous pos sxetizetai me to episis asinithista xamilo tou iliakou kiklou, xamilotero apo otidipote eidame ton perasmeno aiona.

Sunday, October 2, 2011

Ρωμαίικο

Γενικά οι Έλληνες είναι αγράμματοι και αγνοούν τους θησαυρούς της πατρίδας τους. Θα γίνουν θρήσκοι όσο μορφώνονται. Αντίθετα με άλλους που όσο μορφώνονται παύουν να είναι θρήσκοι. 
Γιάννης Τσαρούχης


Εμένα η πατρίδα μου είναι αρχαία.
Παμπάλαια, και για να τη βρεις πρέπει πρώτα να τινάξεις τη σκόνη. Γλυκός θησαυρός, που γίνεται μνήμη και ταυτότητα. Ποιος μου ζητά να την αρνηθώ, και να την ανταλλάξω για τι; Για ποιο κούφιο ψεύτικο, χωρίς ψυχή, χωρίς όραμα;
Την έψαξα πολύ, και πάντα θα την ψάχνω, γιατί είναι ατέλειωτη και πώς να χωρέσει μέσα σ' ένα μόνο κεφάλι, σε μια ζωή, τόσων χιλιάδων χρόνων παραμύθι. Τόσοι τόποι, τόσα χωριά που 'χουν αλλάξει δέκα φορές ονόματα, κάθε χωριό κι ο ήρωας του· άλλοι κλέφτες, άλλοι κατσαπλιάδες, άλλοι αντάρτες κι άλλοι λοχαγοί πυροβολικού στην Πίνδο. Και τόσα μέρη Θε μου, τόσα μέρη. Δολιανά, Καρπενήσι, Αράχωβα, Ακροκόρινθος, Ρούπελ, Νεμέα, Μαραθώνας, Δερβενάκια, Γοργοπόταμος, Θεσσαλονίκη. Και τόσοι ήρωες. Νικηταράς ο τουρκοφάγος, Ανδρούτσος, Μακρυγιάννης, Φίλιππος, Θεμιστοκλής, Κωλοκοτρώνης, Άρης, Αϊδημήτρης (Γιατί ο Αϊδημήτρης την πήρε την Θεσσαλονίκη, όχι ο βασιλιάς και τα υπόλοιπα ξένα αιώνια αφεντικά μας). Πηνειός, Αλφειός, Αχέροντας, Αχελώος, Ευρώτας. Ποιου άλλου λαού τα ποτάμια ξυπνάνε τόσες ιστορίες και θάματα απ τον ύπνο τους; Πάρνωνας, Οίτη, Παρνασσός και Πίνδος και Ταΰγετος και Κίσαβος και Γκιόνα κι Όλυμπος. Και νεράιδες που χορεύουνε τα βράδια και παίρνουν τα μυαλά απ τους ξεστρατισμένους χωρικούς, κι Αράπηδες και Δράκοι που φυλάνε βρύσες, και παλλικάρια που παν να τους ξεκάνουν.
Τόσοι μύθοι Θε μου. Πόσο βάθος, πόση ατέλειωτη ιστορία στρίμωξες σ ένα τόσο μικρό τόπο; Κι η ιστορία, ναι, είναι ταυτότητα. Την ίδια περιφορά κι επιτάφιο που βλέπω εγώ βλέπαν κι οι αρχαίοι παππούδες μου, μόνο που αντί για Χριστό τον λέγαν Άδωνη. Τα ίδια κόλλυβα που τρως τρώγαν και τότε. Βρασμένο σιτάρι στους νεκρούς. Και τριήμερα,και εννιάημερα, κι Αϊλιάς με τα 'κκλησάκια του στις κορφές όπως ο Απόλλωνας, κι αγάνα, και δρέμοντας, και ζέστα Δωρική, και φωτιά και λαύρα, και Τσάκωνες.
Αυτό είναι το γένος μου, το Ρωμαίικο· με νταούλια, κλαρίνα, φλογέρες, τζουράδες, λύρες και μοιρολόγια και μαντινάδες και ριζίτικα. Με τι να τ' ανταλλάξω όλα αυτά;
Ευχαριστώ, εγώ δεν θα πάρω.


Ίσως όμως για να τη βρεις αυτήν την πατρίδα δε χρειάζεται να χωθείς μες στα παλιά βιβλία κι ιστορίες. Ίσως αρκεί μονάχα ν ανοίξεις λίγο τ' αυτιά σου στις φωνές που κατεβαίνουν απ' τους αιώνες.
Έχω βρεθεί σε ξωκκλήσι παλιό, σ ένα βουνό, καμμένο, δίχως οροφή, με τις καπνισμένες αγιογραφίες και τα μάτια των Αγίων βγαλμένα με λόγχες· έχω δει φαράγγια γεμάτα 'κκλησάκια για να φυλάν απ' τα στοιχεία, και σπηλιές αϊτοφωλιές, οχυρωμένες με πέτρες και πολεμίστρες στη μέση του πουθενά. Αρχαία τείχη Πελασγικά μια όργια πάχος ν' αγκαλιάζουν τη βουνοπλαγιά δίπλα στο δρόμο κι ένα τοίχο ενός πύργου τέσσερα μέτρα ψηλό, ποιος ξέρει από ποια εποχή απομεινάρι, στη μέση ενός κάμπου. Έχω δει τούμπες μακεδονίτικες άσκαφτες, και μια αρχαία πόλη Δωρική· ένας λόφος από πέτρες και δέντρα πιο έξω απ' το χωριό μου.
Κι ένωσα, ένιωσα ποια είν' η αληθινή Ελλάδα, ποια είν' η μυστική ψυχή αυτού του τόπου του άγριου όταν είδα τα κρανία στη σειρά στο ράφι μιας ντουλάπας σ' ένα μοναστήρι. Ένας σταυρός απάνω τους, και μια ημερομηνία, από αιώνες παλιά μέχρι σήμερα. Όταν είδα τα κόκκαλα να λιάζονται σε μια γωνία ενός μισοπαρατημένου νεκροταφείου. Όταν η γιαγιά μου μου 'πε πώς έπλυνε τα κόκκαλα της μάνας της με κρασί και λάδι. Άγριος τόπος, σκληροί ανθρώποι.


Αυτό είναι. Για να τη νοιώσεις τη χώρα μας ίσως δε χρειάζεται καν να ξεκουνηθείς απ τις πόλεις πού στριμωχτήκαμε και ξεχνάμε. Ίσως πρέπει απλά να θυμηθείς από που προέρχεσαι, ποια κληρονομιά κουβαλάς, ποιας γενιάς σπορά είσαι. Το χωριό σου· ένα φτωχότοπο με σπίτια καφετιά, από χώμα και λάσπη. Τον παππού σου που από δώδεκα χρόνω παιδί έφυγε απ' το σπίτι του κι έσπαγε πέτρες στα νταμάρια κι έσκαβε πηγάδια στα τούνελ γιατί ο πατέρας του δεν είχε φαΐ να του δώσει. Και στραβώσανε τα δάχτυλά του απ' τη δουλειά, και δε μπορεί ν' ανασάνει απ την ασετιλίνη όταν σου λέει ιστορίες για τον αδερφό του τον αντάρτη και της λύρες του Παρνασσού. Τη γιαγιά σου που έσκαβε και όργωνε και πότιζε και φύτευε και θέριζε και τάιζε και κουνέλια και κατσίκες και βόδια και γαϊδούρια και κότες και παιδιά. Που έβλεπε τον άντρα της μια φορά το τρίμηνο κ ήτανε και άντρας και γυναίκα στο σπίτι της. Και την έμπλεξε το βόιδι με την τριχιά απ το πόδι μια μέρα και την έσερνε στη ρεματιά και παραλίγο να τη σκοτώσει. Τον πατέρα σου που σου 'πε πως ένα πράμα θυμάται πάντα σαν παιδί· να πεινάει. Ζωή βάσανο, σκληροί ανθρώποι. Τώρα φυράναμε.

Αυτή είν' η χώρα μου λοιπόν, τόπος φτωχός, λιγοχώματος, μ' ανθρώπους δυνατούς και περήφανους, που μπαζώσανε τη γη με τα σώματα τους.
Αγώνας προαιώνιος. Άλλοι κατηφόριζαν στις μικρές κοιλάδες και σπέρνανε τα λίγα τους ανάμεσα στα βουνά, κι άλλοι σκαρφάλωναν στα βουνά και φτιάχναν σπίτια πέτρινα και στάνες. Κι όλο ανταλλάζανε θέσεις αυτοί γιατί ποτέ αυτός ο τόπος δεν κάθισε ήσυχος. Πάντα όλο και κάποιος θα 'ρχότανε να τους πάρει το τίποτα. Άλλοι απ αυτούς φεύγανε,άλλοι μέναν, έτσι γίνηκε το ρωμαίικο. Ευλογημένος τόπος, που τον άγγιξε το χέρι του Θεού. Δελφοί, Δωδώνη, Πάτμος, Αγιονόρος, Μετέωρα. Με πνεύμα τραχύ, ψυχή ψηλά και λέξεις που δε βρίσκουνε μετάφραση. Φιλότιμο, λεβεντιά, παλικάρι. Τον αγαπώ τον τόπο μου. Κι αυτόν που είν' από δω κι αυτόν  που είν' από κει. Σαλέντο, Σικελία, Βόρειο Ήπειρο, Καππαδοκία, Ιωνία, Κύπρο, Πόντο, Αιολία, Δωρίδα. Τόπος βαθύς.
Κρίμα που το Ρωμαίικο κοιμάται. Θα θελα να ξερά αν, και τι ονειρεύεται.

Είμαστε ένας λαός με παλικαρίσια ψυχή, που κράτησε τα βαθιά κοιτάσματα της μνήμης του σε καιρούς ακμής και σε αιώνες διωγμών και άδειων λόγων. Τώρα που ο τριγυρινός μας κόσμος μοιάζει να θέλει να μας κάνει τρόφιμους ενός οικουμενικού πανδοχείου, θα την απαρνηθούμε άραγε αυτή τη μνήμη; Θα το παραδεχτούμε τάχα να γίνουμε απόκληροι;
Γιώργος Σεφέρης